ธุรกิจในอุดมคติของผม

บทความนี้สำหรับคนที่เบื่องานประจำ คนที่รู้ตัวแล้วว่างานประจำไม่ทำให้รวย และคนที่ตระหนักว่าถ้าเป็นมนุษย์เงินเดือนจนเกษียณ ช่วงสูงวัยใช้ชีวิตแบบชิลล์ๆ ไม่ได้แน่ (เงินเก็บน้อยและชีวิตไม่เหลือเฟือขนาดนั้น)

หลายคนมองหาอาชีพเสริม รายได้เสริม ต้องการเริ่มสร้างธุรกิจส่วนตัว เพื่อจะเป็นแหล่งรายได้ในระยะยาว คงพบเห็นโอกาสทางธุรกิจมากมายในทุกวันนี้ ก็เพราะโลกในยุคข้อมูลข่าวสารมันทำให้เราเห็นข้อมูลและโอกาสต่างๆ มากมาย บางคนสบโอกาส เอาเงินเก็บส่วนตัวมาลองทำธุรกิจ ถ้าโชคไม่ดีหรือทำธุรกิจไม่เป็นก็พลาดพลั้งหมดเงินหมดทอง

ต้องยอมรับครับว่าการทำธุรกิจไม่ใช่ของง่าย ไม่ใช่ทุกคนที่เคยเรียนรู้วิธีการทำธุรกิจ อย่างว่าแต่วิธีทำเลย แค่การ “เลือกธุรกิจ” ถ้าเลือกผิด..ก็เหมือนเลือกม้าพยศมาขี่

สำหรับผม

หลายปีมาแล้วที่ผมครุ่นคิด และตกตะกอนทางความคิดจากประสบการณ์ทางธุรกิจและการลงทุนในช่วง 20 กว่าปีที่ผ่านมา ผมตั้งใจไว้เลยว่า ถ้าผมคิดจะสร้างธุรกิจอะไรขึ้นมาสักอย่าง จะต้องมีคุณสมบัติดังนี้

1. เป็นธุรกิจเกี่ยวกับปัจจัยสี่

เพราะปัจจัยสี่เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องใช้ (อาหาร, ที่อยู่อาศัย, เครื่องนุ่งห่ม, ยารักษาโรค)

ไม่ว่าเศรษฐกิจไม่ดียังไง ปัจจัยสี่คือสิ่งพื้นฐานที่ทุกคนต้องมี

2. โมเดลนายหน้า

ผมจะไม่สร้างโรงงานผลิตสินค้าเอง ผมอาจจะไม่วิจัยพัฒนาหรือสร้างสินค้าเองด้วยซ้ำ เพราะนั่นเป็นต้นทุนมหาศาล และสำหรับในยุคที่มีความเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีรวดเร็วสมัยนี้ การเสียเวลาไปกับการพัฒนาสินค้าเองหรือแม้กระทั่งสร้างโรงงานก็อาจจะช้าไป กว่าจะเสร็จ..สินค้าอาจไม่เป็นที่ต้องการแล้วก็ได้

แต่ผมยังยกย่องวิชาชีพที่เกี่ยวกับการวิจัยและพัฒนาอยู่นะครับ ปราศจากท่านเหล่านี้..โลกและประเทศของเราก็จะไม่มีการพัฒนา แต่ผมขอข้ามขั้นตอนนั้นแล้วมุ่งไปที่การขายให้ได้ดีกว่าครับ

คำว่าโมเดลนายหน้านี้ยังหมายรวมถึงการที่ผมจะไม่เก็บสต๊อกสินค้าอีกด้วย เพราะนั้นคือต้นทุนอีกส่วนหนึ่งที่จม ยิ่งถ้าเป็นสินค้าที่ต้นทุนสูง หรือเทคโนโลยีเปลี่ยนเร็ว สินค้าอาจจะเป็น dead stock อย่างรวดเร็วก็ได้ ถ้าเป็นสินค้าสด/สินค้ามีอายุก็อาจเน่าเสีย เอาเป็นว่าในอุดมคติ..ขายให้ได้แล้วค่อยไปซื้อมา หรือเป็นตัวกลางแล้วรับกำไรส่วนต่างตรงๆ ยิ่งดีครับ พูดแล้วให้นึกถึงนายหน้าที่ดิน, ล๊อบบี้ยิสต์ (Lobbyist) ประมาณนั้นเลย

3. ขาย Online หรือ Mobile

ผมจะไม่ซื้อหรือเช่าที่ดินสร้างอาคาร เปิดร้านค้า หรืออะไรที่ยึดผมอยู่กับที่..พร้อมๆ กับต้นทุนอีกไม่น้อยในการรันธุรกิจ

ในโลกยุคอินเทอร์เน็ตและโซเชียลมีเดียแบบนี้ ผมต้องการที่จะเข้าถึงลูกค้าแบบไม่มีเขตแดน ไม่มีระยะทางเป็นอุปสรรค ผมสามารถให้ข้อมูลลูกค้าได้ด้วยเว็บไซต์ อีเมล e-Catalog รวมไปถึงการให้ข้อมูลทางอ้อมอย่างการแชร์ในโลก Social, Testimonial ต่างๆ ยิ่งสมัยนี้ทุกคนมีอุปกรณ์โมบาย โดยเฉลี่ยแล้วคนละ 1.5-2 เครื่อง ผมสามารถเข้าถึงผู้คนเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย

ให้ผมยกตัวอย่างธุรกิจให้ฟัง

ได้ครับ ผมเคยคิดจะทำเว็บไซต์ขายที่ดิน/บ้าน/คอนโด เป็นตัวกลางที่เชื่อมผู้ซื้อกับผู้ขายเข้าด้วยกัน เป็นธุรกิจปัจจัยสี่ โมเดลนายหน้า และทำออนไลน์ แต่ผมไม่ได้ทำเพราะตลาดนี้ค่อนข้างอิ่มตัว และหลายคนไม่ได้ซื้อบ้านเพราะเป็นปัจจัยสี่ แต่ซื้อขายเพื่อการลงทุน อีกอย่าง..มีคนทำเยอะแล้ว ผมไม่อยากเข้าไปแข่ง..มันยาก

สำหรับธุรกิจอื่นๆ ผมมีไอเดียดังนี้ครับ

 

 

 

ยังมีอีกหลายกรณีศึกษา เอาไว้ผมจะมาเล่าให้ฟังเพิ่มเติมนะครับ ถ้าใครมีความเห็นที่สร้างสรรค์และต่อยอด ก็เชิญที่ช่อง Comment ด้านล่างนี้ได้เลยครับ อ้อ..อย่าลืมแชร์บทความนี้ แบ่งปันให้คนที่คุณรักครับ

ธนกร – ผู้ก่อตั้งตลาดปัญญา

ความเห็น